Kapliczki w Woli Mieleckiej

Kaplica pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Woli Mieleckiej (1903r)

Okazała murowana kaplica p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny znajduje się pośrodku najstarszej części Woli Mieleckiej. Kaplica wzniesiona została staraniem mieszkańców w roku 1903 z wyraźnym przeznaczeniem, jak wskazuje na to jej wygląd miniaturowego kościoła. Istotnie w roku następnym biskup tarnowski Leon Wałęga wydał przywilej na odprawianie w niej mszy. Zawieszono na wieżyczce dzwon, abv głosił trzykroć dziennie chwałę Królowej Niebios Maryi. Został on zarekwirowany i wywieziony przez Niemców w czasie II wojny światowej, do dziś nie został odzyskany. Zastępuje go teraz mała sygnaturka założona zaraz po II wojnie światowej.

Fundamenty i mury kaplicy są z cegły, tynkowane gładko, malowane emulsją. Zamknięta trójbocznie z kwadratową wieżą od frontu podzieloną gzymsami na trzy kondygnacje. Dach kaplicy i wieży pokryty jest blachą, całość terenu wokół kaplicy otacza żelazny płotek.  

Nad głównym wejściem do kaplicy znajduje się inskrypcja „19 M 03", co oznacza, że w tym właśnie roku została wybudowana. Nad inskrypcją umieszczono oszkloną kapliczkę, w której znajduje się krzyż z wizerunkiem Chrystusa Ukrzyżowanego". Wewnątrz ołtarzyk z obrazem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, pod nim wymienny wizerunek Matki Boskiej Bolesnej, malowane przez Garlewicza z Mielca, oba z czasu budowy kaplicy. W gablotce reprodukcja obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, pamiątka po peregrynacji obrazu w tysiąclecie chrztu Polski.

Dawniej Wola Mielecka należała do parafii Książnice, a w każdą niedzielę w tej kaplicy odprawiano mszę świętą. Księdza z Książnic przywoził Michał Węgrzyn.Funkcję mszalną kaplica pełniła z racji oddalenia miejscowości od macierzystego kościoła w Książnicach Tak trwało do 3 maja 1961 roku, kiedy to decyzją biskupa Karola Pękali, Wola Mielecka została przyłączona do parafii p.w.św. Mateusza w Mielcu. W święto Matki Boskiej Zielnej przy kaplicy odbywały się nawet odpusty.

Do 2008 roku obok kaplicy znajdowała się mogiła o granitowym wystroju, w której - zgodnie z inskrypcją - pochowani Władysław Krawiec i jego syn Jan, którzy zginęli od kul w trakcie przetaczania się przez wieś frontu w roku 1944. W 2008 roku córka Władysława Babiarz Karolina przeniosła szczątki do rodzinnego grobowca na cmentarz komunalny w Mielcu.


Kaplica p.w. Sw. Józefa. (1967r.)

Fundatorami owej kaplicy są państwo Helena i Józef Śpiewakowie. Ich synowie, Jan i Eugeniusz wyświęcili się na księży. Staraniem księdza Jana było uzyskanie od biskupa w Tarnowie w 1967 roku decyzji na urządzenie kaplicy w ich budynku mieszkalnym jako wotum dziękczynne Panu Bogu za dar kapłaństwa, p.w. Sw. Józefa - od imienia ojca obu braci księży.W okresie maja i czerwca zbierają się tu sąsiedzi, aby wspólnie śpiewać majówkę i litanię do Serca Pana Jezusa. Jest tu również kilka razy w roku odprawiana msza św. oraz odbywają się spotkania modlitewne. Tu również co roku na Wielkanoc święci się pokarmy tzw. oświącek.


Figura Najświętszej Marii Panny (1974r.)

Wysoki cokół cementowo - żwirowy, a na nim umocowana figurka Najświętszej Marii Panny. Całość otoczona kapliczką z daszkiem, który jest wykonany z blachy. Do kapliczki doprowadzone jest oświetlenie.

Na tylnej ścianie cokołu znajduje się inskrypcja:
„R 1959 D 2/5 właściciele Jeż Jan i Antonina cokół budował Pomykała Roman".
( WM Nr 330)









 


Figura Matki Bożej Niepokalanej Poczętej (1992r.)

Kapliczka przeszklona z czterech stron, pokryta czterospadowym daszkiem z blachy. Wewnątrz figura Matki Bożej Niepokalanej Poczętej, Szczyt kapliczki zakończony metalową pasyjką. Podstawa kapliczki wykonana ze stali zbrojeniowej w kształcie pierścieni, co przypomina wyglądem kulę ziemską (wybudowana w 1992 roku). Kapliczkę projektowali i fundowali Państwo Froncowie, stawiając ją jako wotum dziękczynienia za szczęśliwe wybudowanie swojej zagrody. Poświęcenia kapliczki dokonał ksiądz Stanisław Wąchała w 1994 roku.
( WM Nr 538)