Niedziela palmowa, Konkurs palm wielkanocnych

24 marca 2013 r. w Parafii p.w. Bożej Opatrzności w Woli Mieleckiej po mszy o godz. 11.00-tej odbył się konkurs palm wielkanocnych. Zgodnie z tradycją, w Niedzielę palmową na sumę zjawiło się wielu wolomielczan, dumnie prezentujących wykonane przez siebie palmy.



Msza Święta rozpoczęła się od procesji z palmami upamiętniając przybycie Chrystusa do Jerozolimy. Następnie została odśpiewana Męka Pańska po czym trwały dalsze obrzędy Mszy Świętej. Po błogosławieństwie, w zimowej scenerii przed kaplicą, odbył się konkurs palm, który polegał na wytypowaniu najładniejszych i najokazalszych palm wykonanych osobiście przez dzieci i osoby dorosłe, przez proboszcza parafii księdza Zbigniewa Smołkowicza.

Każda nawet najmniejsza palma wielkanocna została nagrodzona drobnym upominkiem lub lizakiem. Wykonawcy najpiękniejszych palmy otrzymali ilustrowane wydawnictwa książkowe.

Pierwsze miejsce zdobyła najwyższa palma zrobiona własnoręcznie przez Marię Bernat. Ponad czterometrowa palma wykonana została z surowców naturalnych, z papieru i bibuły.

Film, zdjęcia :Zbigniew Wicherski


Niedziela Palmowa, konkurs palm, Wola Mielecka 24-03-2013


Symbol palmy wielkanocnej


Niedziela Palmowa jest to ostatnią niedzielą Wielkiego Postu. W Polsce bywa też nazywana Kwietną lub Wierzbną. Niedziela ta wprowadza nas w cykl obrzędów bezpośrednio związanych z nadchodzącą Wielkanocą. Rozpoczyna Wielki Tydzień, który wieńczony jest Triduum Paschalnym  Wielkim Czwartkiem, Wielkim Piątkiem oraz Wielką Sobotą które poprzedzają Rezurekcję.  W Niedzielę Palmową Kościół świętuje tryumfalny wjazd Chrystusa do Jerozolimy, dokąd przybył wraz z uczniami na święto Paschy i – jak podaje Pismo święte – witany był przez wielkie tłumy ludzi wołających: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w Imię Pańskie!( J. 12,13) i rzucających na drogę, i pod kopytka osiołka, na którym jechał Jezus, gałązki palmowe.

Najważniejszą uroczystością kościelną Niedzieli Palmowej są procesje z palmami. Procesje te, jako pierwsi obchodzili, już w IV w., chrześcijanie jerozolimscy. Później w V i VI w. przyjęły się one także w Kościele zachodnim. Sam zaś obrzęd święcenia gałązek zielonych czyli palm wielkanocnych, wprowadzono do liturgii Niedzieli Palmowej w XI w.  W całej Polsce, w Niedzielę Palmową do wszystkich kościołów podążają wierni z palmami w ręku. Święci się je na każdym nabożeństwie, a po sumie (głównym nabożeństwie niedzielnym) odbywają się uroczyste procesje z palmami.

W Polsce mają one tradycyjnie kształt pionowych bukietów różnej wysokości, w których koniecznie muszą znaleźć się gałązki wierzbowe o tej porze roku okryte srebrzystymi, puszystymi baziami (zwanymi także kotkami lub bagniątkami). Wierzba uważana jest bowiem za roślinę miłującą życie, ponieważ rośnie w najgorszych nawet warunkach, łatwo się przyjmuje, a ucięta, włożona do wody gałązka wierzbowa i nawet pozostawiona w wilgotnym kącie wierzbowa miotła, szybko wypuszczają zielone listki; symbolizuje więc zmartwychwstanie i życie.

Do palmy wkłada się także rośliny wiecznie zielone: gałązki tui, świerku, bukszpanu, borówek leśnych, cisu a przybiera się ją jeszcze kolorowymi  wstążeczkami i suszonymi lub sztucznymi kwiatkami.  Bardzo popularne są w Polsce palmy wileńskie, mające kształt kolorowych wysmukłych bukietów lub barwnych pałek (zwanych wałkami), różnej wysokości i grubości, z misternie układanych suszonych kwiatów, farbowanych kłosków różnych traw i mchów.

W tradycji Kościoła palma symbolizuje zarówno męczeństwo jak i tryumf, a zatem i Mękę i chwalebne Zmartwychwstanie Jezusa oraz nieśmiertelność duszy ludzkiej. Procesje z palmami wyrażają więc głębokie treści religijne. W tradycji ludowej, palma – gałązka zielona jest symbolem sił witalnych i  życia, corocznej odnowy roślin i zapowiedzią ich kwitnienia i owocowania. Z palmami, którym przypisywano niezwykłe właściwości dobroczynne, życiodajne, lecznicze i magiczne łączyły się różne zwyczaje.  Jeszcze i dzisiaj, chociaż już tylko dla żartu, połyka się wyjęte z palmy bazie co podobno ma chronić od wiosennych przeziębień i bólu gardła. O zwyczaju tym wspominał nawet Mikołaj Rej z Nagłowic. W całej niemal Polsce smagano się poświęconymi w kościele palmami, dla zdrowia i urody. Wołano przy tym zawsze: Palma bije nie ja bije, za tydzień Wielki Dzień za sześć noc Wielkanoc  W wielu domach zwłaszcza na wsi, wkłada się palmę za święty obraz lub przybija ją nad drzwiami wejściowymi, aby chroniła od pożaru i wszelkiego zła.  Na południu Polski, na Ziemi Sądeckiej i Rzeszowskiej, w okolicach Tarnowa, cząstki palmy lub zrobione z palm krzyżyki, w Niedzielę Wielkanocną lub w Wielkanocny Poniedziałek, wcześnie rano, wbija się w zagony, w polu i ogrodzie, aby błogosławiły zasiewom, broniły je od gradu i szkodników.  Palma pozostała dotychczas ważnym atrybutem świąt Wielkanocnych. Gdy nadchodzi Niedziela Palmowa w całej Polsce robi się kolorowo i zielono od palm. Pełno ich przy kościołach, w koszach ulicznych sprzedawców, na targowiskach, w sklepach z pamiątkami i kwiaciarniach. Zdobią stoiska i witryny sklepowe i przypominają, że Wielkanoc jest już bardzo blisko, że rozpoczęły się już najważniejsze obchody tego święta.